Yaradanım, Allahım, Həqiqi dostum, Yönəldiyim, bağlandığım Vacibül Vücüd! Kitablar üstü kitabına, Vəhyinə, sətir sətir yazanlara, And içdiyin qələmə sarıldım. Hamıya xoş görünməyi yox, Həqiqəti ayaqda tutmağı seçdim, Fəqət, Rəbbim, bulandı ürəyim Əksəriyyətdən. Cavidə rast gəldim, dedi: ‘Atəşsiz, inan, nur olamaz sabitü-qaim.’ Çəkilb geri düşündüm ki, Bir qürüru, vəzifəsi var odunun! Ey Hikmətlər Sahibi,
